Kolekcja

MOJE WIATRAKI

Wirtualne Muzeum

Przenieś się w świat niezwykłych konstrukcji, pełnych piękna i majestatu. Świat, w którym każdy wiatrak ma swoją niepowtarzalną historię.

Nazywam się

Wiesław Szkopek

i serdecznie

witam Ciebie

na mojej stronie.

Przygodę z wiatrakami rozpocząłem na początku lat 70-tych XX wieku. Pasją do wiatraków „zaraziłem się” od wielkopolskiego krajoznawcy, inżyniera Feliksa Klaczyńskiego, który przez kilkadziesiąt lat dokumentował ginący świat młynów wietrznych oraz sporządzał ich wierne kopie.

Przez wiele lat byłem aktywnym przewodnikiem turystycznym Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (podobnie jak część mojej rodziny). Oprowadzałem wycieczki po Poznaniu i Wielkopolsce, stąd moje umiłowanie oraz duża wiedza o historii regionalnej.

Początkowo zbierałem artykuły prasowe i wydawnictwa na temat wiatraków. Później zainteresowały mnie pocztówki, na których były młyny wietrzne. Z czasem zbiory urosły do sporej kolekcji liczącej ponad 9 tysięcy eksponatów pozyskanych ze wszystkich kontynentów, część z nich to „wiekowe” przedmioty – najstarszym datowanym eksponatem jest moneta wybita w Brukseli w 1650 roku.

Tak więc wiatrakowe eksponaty pochodzą z Europy, Azji, Afryki, Ameryki Północnej i Południowej oraz Oceanii.

Przez ponad pięćdziesiąt lat zgromadziłem najróżniejsze przedmioty, na których jest młyn wietrzny lub które go przedstawiają.

W ten sposób powstała kolekcja, w której są m.in.:

  • opracowania na temat wiatraków i młynarstwa
  • zdjęcia (w tym m.in. około 250 zdjęć z terenu Wielkopolski wykonanych przez krewniaka w latach 1966-1998, które dały początek Kolekcji)
  • pocztówki
  • zbiory  filatelistyczne pochodzące  ze 164 krajów
  • zbiory numizmatyczne (w tym około 150 tzw. notgeldów)
  • karty telefoniczne
  • znaczki rajdowe, wizytówki i znaki firmowe
  • naszywki mundurowe policji
  • opakowania, pojemniki i etykiety, w tym etykiety zapałczane oraz etykiety, podkładki, a także kapsle piwne
  • talerze i inne naczynia kuchenne, wazony, młynki do kawy, lampy, świeczniki oraz zegary
  • dzwonki, łyżeczki kolekcjonerskie, akcesoria dla palaczy tytoniu
  • biżuteria
  • wiatraki figuralne
  • kalendarze, plakaty
  • płytki ceramiczne, tapety, firany
  • zabawki, puzzle, karty do gry
  • ekslibrisy
  • płyty gramofonowe
  • obok wiatraków figuralnych, patelni, klumpów, termometrów, kija bejsbolowego czy szkandeli i nocnika, w Kolekcji jest szereg „wiatrakowych drobiazgów” jak na przykład naparstki, wisiorki, bransoletki,
    zawieszki, spinki do mankietów, kolczyki, brzytwa, łyżka do butów, zapinka uprzęży końskiej czy spinacze biurowe i temperówka do ołówków.

Łączna liczba slajdów

Liczba krajów z których pochodzą eksponaty

Liczba zdjęć

Liczba pocztówek

Liczba eksponatów filatelistycznych

Liczba eksponatów numizmatycznych

Liczba eksponatów birofilistycznych

Liczba exlibrisów

Ogólna liczba eksponatów

Eksponaty są wykonane z różnych materiałów; przykładowo z metalu, filcu, gipsu, muszli, ceramiki, szkła witrażowego, słomy, papieru, drutu, mchów, porostów i słomy, drewna czy z ciasta.

Jako kolekcjoner tak niezwykłego zbioru, byłem zapraszany na różnego typu spotkania, na których prezentowałem swoją kolekcję. Wystarczy wspomnieć tutaj prezentację fragmentu zbiorów 18.09.2011 roku w czasie I Spotkania Miłośników Wiatraków, które odbyło się podczas Festynu Młynarstwa w Jaraczu, a także w czasie kolejnych Spotkań Miłośników Wiatraków w Muzeum Młynarstwa w dniach 15.09.2013, 20.09.2015, 24.09.2017, 29.09.2019,  5.09.2021 oraz 10.09.2023 roku.

Podczas tych spotkań dzieliłem się także swoją wiedzą na temat młynów wietrznych wygłaszając referaty związane z tą tematyką, w tym opracowanie o „Historii wiatraków w Poznaniu”. Warto odnotować i to, że fragmenty mojej kolekcji prezentowałem także w maju 2018 i czerwcu 2022 roku w Narodowym Muzeum Rolnictwa w Szreniawie. Natomiast 28.09.2015 r. kolekcję monet, banknotów i pieniędzy zastępczych z wizerunkiem wiatraka prezentowałem w Departamencie Zapobiegania Przestępstwom Finansowym BZWBK w Poznaniu.

Bardziej naukowe podsumowanie przedmiotu mojej pasji, było przedstawione 28.11.2011 roku podczas jednego z seminariów magisterskich na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu na Wydziale Sztuk Pięknych, w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa. To właśnie w czasie tego typu spotkań słyszałem często sugestie, iż warto byłoby w jakiś sposób udostępnić kolekcję szerszemu kręgowi zainteresowanych.

Dzięki wsparciu Biblioteki Kórnickiej Polskiej Akademii Nauk od 2012 roku „Kolekcja MOJE WIATRAKI Wirtualne Muzeum” jest dostępna w Internecie jako publikacja Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej. O dużym zainteresowaniu omawianą kolekcją świadczy wysoka liczba wyświetleń tej publikacji w WBC – według stanu na 11.2022 roku miało to miejsce 12,5 tysięcy razy. Podczas konferencji naukowej „Audiowizualne Archiwa XXI wieku” przeprowadzonej w Poznaniu 27.11.2013 roku m.in. publikacja w WBC kolekcji „MOJE WIATRAKI” w formie wirtualnego muzeum została przedstawiona jako próba udostępnienia prywatnej kolekcji szerszemu audytorium.

W odczuciu wielu osób, o wartości kolekcji stanowią nie tylko ciekawe i różnorodne eksponaty, ale także i to że część z nich (przede wszystkim zdjęcia i pocztówki) dokumentuje ginący świat wiatraków. Tym samym są kapitalnymi dokumentami ikonograficznymi. Udostępniane w Internecie przyczyniają się do popularyzacji zagadnień związanych z zabytkową architekturą, krajobrazem i problematyką ochrony, konserwacji oraz adaptacji zabytków techniki. Walory tych dokumentów staram się podnosić także poprzez dodawanie możliwie jak największego zakresu informacje o lokalizacji, historii i aktualnym wykorzystaniu wiatraków.

Wciąż staram się zbierać informacje źródłowe na temat kolejnych wiatraków przedstawianych na zdjęciach i pocztówkach. Są to najczęściej informacje zebrane od świadków, spadkobierców po poprzednich właścicielach. Warto dodać, że w mojej kolekcji znajduje się już co najmniej kilkadziesiąt unikatowych fotografii młynów wietrznych, które dziś już niestety nie istnieją. muszę oczywiście również podkreślić, że dalszych kilkadziesiąt wiatraków uwiecznionych na posiadanych przeze fotografiach jest obecnie w słabym stanie technicznym, czy wręcz w ruinie. Zdjęcia te są zatem być może ostatnimi śladami ich istnienia.

Loading